De Prinses op de te grote hakken

De eerste keer in die hotelkamer was zo spannend.
Ik wist van te voren helemaal niet wat de bedoeling was.

Eigenlijk ging ik gewoon mee. Het was toch vertrouwd en niks eigenaardigs was er aan de hand.
We zouden naar een feest gaan, en het was in het noorden, dus een hotelkamer was niet onverstandig, aangezien ik uit het hart van Brabant kom.

De kamer was dertien in dozijn, saai, maar voorzien van alle gemakken. Een ruime badkamer, met bad. En veel ruimte voor mijn spulletjes. Ik zou daar mijn haren doen, en mijn make-up. Lekker makkelijk, lekker relaxed.

Hij was niet een echt vriendje. Maar toch ook weer wel. Ik was een laatbloeier met seks, en op mijn zestiende had ik daar dus ook geen oren naar. Hij was veel ouder, maar niet te oud. Echter, was ik naïef. Hij niet. Maar het ging niet om seks.

Het ging die avond en die nacht ook helemaal niet om het feest dat we zouden bezoeken. Het ging allemaal om wat er zou gebeuren in die saaie, doch van alle gemakken voorzien, hotelkamer.

Ik wist dat hij van mijn voeten hield. Als we bij elkaar waren, wilde hij ze altijd masseren of minstens aanraken.

Kleine voeten, Indische voeten, zoals mijn moeder altijd zei. En zij kon het weten, want zij had ze ook, het was iets dat ik van haar had. Maat 36,5.
De schoenen die ik droeg waren toen al hoog.

In de kamer liet hij me zien welke schoenen hij voor me meegenomen had. Hij had ze besteld, ze kwamen uit Japan.

Het waren stiletto’s, lakleer, met een mega stalen hak. Ik kon er amper op staan, want ze waren veel te groot. Maat 39, ik zwom er in.

Ik moest lachen omdat hij zo rozig keek als ik ze aandeed en mijn evenwicht probeerde te bewaren. Dat viel niet mee, zo hoog en veel te groot.

Hij vond het mooi als ik stond. Maar het viel me op dat hij helemaal niet naar mij keek, naar mijn lichaam of gezicht. Alles wat van belang was, was daar beneden.

Toen ik net uit het bad kwam, met een grote zachte handdoek om me heen gedrapeerd, deed hij de schoenen weer bij me aan.
Ik hield me vast aan de wasbak.

“Dit werkt niet.
Wacht. Weet je wat?
Ik ga wel liggen op het bed.”

Hij bloosde.
“Oke.”

Ik stapte vliegensvlug uit de mega hoge stiletto’s, pakte ze vast en rende lachend naar het bed. Nog steeds met de handdoek om me heen en mijn haar bungelde vrolijk heen en weer. Ik kon het niet verklaren, maar wat vond ik het leuk.

Hij pakte de schoenen over en deed ze bij me aan.

“Lig je goed?”

Ik kwam wat omhoog.
“Nu wel.”, zei ik.

Wat er toen gebeurde, hou ik voor me.
Maar wat voelde ik me groot en majestueus, liggend op dat bed, bijna naakt, maar oh zo beschermt door de kracht die ik besefte te hebben.

Overigens zijn we nooit naar dat feest gegaan.
Wij hadden ons eigen feestje.

And a Queen was born. Althans, in mijn kleine maar oh zo mooie wereld.