Vier Letters
Jaren geleden was ik met de bovenburen meegegaan naar de Showboat, niet naar het fatsoenlijke maandelijkse feest van Meesteres Manita, maar naar een zondagmiddag voor swingers. Voor mij was het niets en het leek alsof het voor de meeste aanwezige mannen ook niets was. Officieel was het feestje alleen voor paren, maar nadat we allemaal binnen waren kwam er een busje vol met Surinaamse mannen voorrijden en die kwamen als enigen zonder entrée binnen.
Wij, de keurige en minder keurige huisvaders zaten aan de bar. Ik zag hoe zich achter de inmiddels voorover gebogen buurvrouw een rij mannen vormde.
‘Wat vind je hier nu eigenlijk leuk aan?’ vroeg ik de buurman.
‘Ik doe het voor haar,’ zei hij met een verliefde glimlach op het gezicht.
Jij zit helemaal op het verkeerde feestje, dacht ik. Maar ik was wel zwaar onder de indruk dat de man na dertig jaar huwelijk nog zo verliefd kon kijken.
Ik was snel thuis die middag en ik ben nooit meer naar zo’n feestje gegaan. Diezelfde mensen met wie ik toen meeging kom ik nu nog wel eens tegen. Ze noemen zich geen swingers meer maar BDSM-ers.
Hij is volgens mij echt een geboren sissy, maar nu gaat hij wekelijks naar de sportschool en loopt op feestjes rond in een soort leren gladiatorenpak, met zo’n charmant rokje van stroken leer eronder. Als hij tenminste niet aan de bar zit terwijl zijn vrouw het volgende busje goedgebouwde mannen afwerkt.
Met die mensen zelf heb ik geen probleem, maar dat ze zich nu BDSM-ers noemen wel. Ik krijg dan spontaan bijna sympathie voor Hells Angels die iedereen die een leren jek draagt met een mouwloos spijkerjasje erover heen rücksichtlos in elkaar rammen, omdat ze nu eenmaal van duidelijkheid houden.
Zo langzamerhand staat BDSM niet meer voor bondage, discipline en sado-masochisme, maar voor alles wat bij iedere andere club niet welkom is.
Ga je het liefst uit als Mickey Mouse met bijpassend pak zoals ze dat ook in EuroDisney dragen en is je vrouw eigenlijk het liefst een vosje gehuld in net zo’n soort pak met de ritsluiting op de verkeerde plek, dan ben je fetisjist en welkom in de BDSM.
De F van fetisj komt in de afkorting BDSM niet voor, maar alles wat met een luier op het hoofd wil rondlopen, of vacuüm verpakte gedragen damesslipjes bestelt via het Internet is welkom.
Wij BDSM-ers… Wij zijn eenvoudigweg te goed voor deze wereld.
Hans van der Kamp
Hans van der Kamp (1955) is fotograaf maar schreef daarnaast ook de roman Nette mensen in een nieuwe tijd voor Uitgeverij L.J. Veen. Daarnaast werden zijn korte verhalen gepubliceerd in een reeks bloemlezingen. Hij was werkzaam als (hoofd)redacteur voor verschillende tijdschriften en publiceerde in Propria Cures, De Held, Nieuwe Revu, Vrij Nederland en talloze andere tijdschriften. Als sadist en Dominant is van der Kamp al decennia uit de kast, al is zijn visie op het oude spel van ‘doing it or having it done to you’ soms wat afwijkend.