Op de Koffie bij Miss Dita
Het was een informatief maar vooral gezellig samenzijn dat we georganiseerd hadden nadat ik een lezing had gegeven bij een bijeenkomst voor vrouwen, die meer wilden weten van verschillende onderwerpen. Denk hierbij aan tantra, maar ook aan SM en de beleving van iemand die hier zowel privé als professioneel mee bezig is; ik dus.
De dag was zo ingedeeld dat wie zich had opgegeven voor alleen een rondleiding en informatie in de ochtend zou komen. Wie zich opgegeven had voor hetzelfde, plus een stukje spel tussen dominant en onderdanige, kwam na de middag. Dat laatste wil niet iedereen zien, dus leek ons dat verstandig via een rooster te doen.
De meeste dames had ik allemaal al ontmoet bij de lezing, en het was een leuk clubje. Allemaal dames die thuis meer actief wilden zijn met hun seksuele beleving, en niet vies waren van een vleugje SM, kink, of gewoon nieuwsgierig waren naar waarmee ik mij nou zo alle dagen mee bezig hou. Sommige dames waren er op aanraden van hun partner, anderen waren vrijgezel. Iedereen had zijn eigen agenda.
Op dat moment had ik nog een kamer vol kasten met schoenen. Want dat is mijn zwakke (of sterke, het is maar hoe je het bekijkt) punt, ik adoreer mooi schoeisel. En geen pornopumps, al ontbreken die ook niet; ik hou vooral van handgemaakte, gelimiteerde hooggehakte schoenen. Laarzen ontbreken ook niet, en de dames waren erg onder de indruk. Waarom zou je dat niet laten zien, toch?
Om bij de studio te komen, moest je door die kamer, die zich naast de badkamer begeeft, en de dames namen alle tijd om alles te bewonderen, vragen te stellen. Alles wat je hierbij kan bedenken, zeg maar.
Iets te laat arriveerde Vera. Zij had al gebeld dat ze onderweg was, ze kwam van ver, dus vandaar. Achteraf bleek dat ze het die nacht/ochtend gewoon heel bont had gemaakt, en vandaar dat zij zo laat arriveerde in mijn bescheiden domeintje. Geen probleem, toen zij binnen kwam, werd ze door mijn echtgenoot en onderdanige opgevangen voor een kopje koffie en een mini Bossche Bol. Die kon ze ook gebruiken. Ze zag wat witjes en oogde moe.
Toen ik eenmaal het stelletje vol nieuwsgierige en enthousiaste dames naar de studio had geleid, stond Vera vooraan om geen moment te missen van wat ik nu allemaal deed. Bij elke handeling vroeg ze wat ik deed, van plan was, waarom, hoe, en ga zo maar even door.
Ik liet op een gegeven moment de dames mijn imposante zwepen-collectie doornemen en vroeg hen om eens te kijken of zij op het eerste oog konden zien welke meer “soft” was en welke meer “hard”. Die mochten ze dan op een rijtje leggen. Er werden zo’n zeven zwepen uitgekozen en de meest harde lag voorop. Ik moest er smakelijk om lachen. Natuurlijk volgde er een keurige uitleg. Dat was natuurlijk ook een beetje mijn bedoeling.
Vera wilde alles vasthouden. Nog even en ik zou bijna gaan denken dat ze mijn onderdanige van het andreaskruis los zou maken om zichzelf er vervolgens één mee te maken.
En zo ging dat wel even verder. Ik besloot Vera wat meer ruimte te geven, zonder dat ze daar steeds zelf om hoefde te vragen. Vera werd een soort van persoonlijk assistente zonder ervaring. De eerdere koffie en zoetigheid hadden haar duidelijk goed gedaan, want er verscheen al snel wat kleur op haar zeer bleke wangen.
Nadat ik besloot dat mijn onderdanige zich voldoende tentoon had gesteld, de dames al hun vragen hadden gesteld en hun antwoorden hadden gehad, nam ik ze allemaal weer mee naar de woonkamer waar we een flesje bubbels opende. Het huis liep een tijdje daarna langzaam leeg, we hadden dan ook een gevulde dag gehad en er was voldoende om over na te denken. Een lijstje werd ingevuld door de dames die thuis een nieuwsgierige partner hadden, om terug te komen, voor een workshop, sessie of gewoon een dag zoals dit maar dan met de mannen in plaats van alleen dames.
Onder al het tumult ontfermde ik mij over mijn onderdanige in de gang, waar hij aan een lange lijn keurig langs mij kroop. Zo kwamen we Vera tegen die reageerde alsof ze water zag branden. Ze slaakte een klein gilletje en gooide er per ongeluk uit dat ze dit niet normaal vond.
Ik vroeg haar wat haar zo shockeerde aan dit, eigenlijk intieme, moment in mijn huis waar zij aanschouwer was, met mijn onderdanige, die de persoonlijke één op één aandacht van mij niet alleen had verdiend, maar ook nodig had. Zeker na alle inzet en na de sessie in mijn studio.
Hij keek ondertussen beschaamd naar de vloer die nu nog kouder aanvoelde aan zijn bijna naakte lichaam.
Vera kon alleen schaapachtig lachen toen ik haar zo respectvol mogelijk uitlegde dat ik haar reactie niet goed kon plaatsen nadat ze zo intensief aandachtig en aanwezig was geweest tijdens de sessie. Meteen gaf ze aan dat ze het hele weekend had doorgebracht bij een swingerstel, onder het genot van het een en ander, in hun jacuzzi. Ze was ‘lekker los gegaan’.
Ze kende deze mensen van een swingersite. Het was hun eerste samenzijn geweest na een paar uur chatten. Ze voelde zich wat wankel en leek zich niet bewust te zijn wat we hier nu precies deden. Dat na een sessie de aandacht er natuurlijk nog is, alleen niet op een manier die zij wellicht verwacht had.
Het water brandde nog steeds. Overduidelijk.
Hoe ruimdenkend van Vera.
Maar ik begreep het wel. Ik heb helemaal niets tegen swingers. Maar als je van het een in het ander, binnen enkele dagen, valt – en overvallen wordt door openheid, een soort liefde, plus de uiting daarvan, die je niet kent, dan is wat wij doen inderdaad eigenlijk heel raar.
In de ogen van Vera.