(c) Hans van der Kamp

TKW: Jij staat bekend als cult-Meesteres.

Madieanne: Nou ja.. wat versta je onder cult-Meesteres?

TKW: Kleurrijk, oud en vertrouwd?

Madieanne: Ik ben niet oud!

TKW: Even serieus nu. Ok, stop, overnieuw… Zucht… Nu kan ik zeker ook niet vragen hoe lang je in de BDSM zit?

Madieanne: Jawel… (lacht) Ik zie mezelf zo’n 33 jaar als professioneel. Voor die tijd was ik al lekker bezig, maar 33 jaar zie ik mezelf als een Domina die professioneel bezig is en daar ook haar inkomen uit haalt. Het is een levensstijl die ik heb opgebouwd.

TKW: En voordat je die commerciële Domina werd, hoe ontdekte je dat je anders was, zeg maar, dan recht-op-en-neer?

Foto: © Hans van der Kamp

Madieanne: Nou, ik had al heel vroeg vanaf een jaar of zeven ruzie met mijn ouders en ik was altijd met de dieren bezig want die luisterden naar me en die had ik onder controle. Kalveren kon je vastbinden, koeien kon je melken en dieren stellen geen moeilijke vragen. Daar heb ik me altijd mee bezig gehouden. Ik ben een boerendochter. Mijn ouders hadden hele andere ideeën voor mij in petto. Ik hou niet van beperkingen. Ik ben heel creatief en ik heb veel fantasieën waar ik wat mee wilde doen en die werden aan alle kanten beperkt. Op mijn dertiende dacht ik dat ik dat allemaal wel gezien had.

TKW: En toen ben je het huis uitgelopen. Dat gebeurde vaak in die tijd.

Madieanne: Oh, is dat zo?

TKW: Ja, ik geloof dat ik ook zo’n beetje op mijn zestiende weggelopen ben. Dat was in de mode, toch?

Madieanne: Ah, vandaar! Ja, het was hippietijd. Als jong meisje sta je dan op straat en je hebt geen legitimatie, geen paspoort en ook geen handtekening van je ouders. Dan woon je op straat, heb je geen huis, geen werk en het enige wat je eigenlijk als mogelijkheid hebt is je creativiteit. Dus ik woonde in kraakpanden, maakte sieraden en ik werd op een gegeven moment vaste bezoeker van ondeugende sekswinkels want daar zag ik allemaal leuke speeltjes. Ik dacht dat als ik een man op bed vastbindt en ik ga er een beetje boven staan en ik vertel allerlei leuke verhaaltjes en vertel hem hoe hij eruit ziet dat hij mij dan spannend zou vinden zonder de mogelijkheden te hebben om mij naar beneden te praten. En als je dan een paar leuke vibrators bij de hand hebt, dan redt die vibrator het altijd van een landing boven op hém.

TKW: Zo dus, ok. En zo jong al. Dat doet vermoeden dat het niet helemaal leuk is gegaan met de ontwikkeling van je seksualiteit.

Madieanne: Nee hoor, dat is niet zo! Ik was zo jong toen ik van huis weg ging en Ik was niet voorgelicht, op geen enkel gebied. Het was een artikel 31 zwarte kousen gebeuren bij ons thuis.

TKW: Gezellig…

Madieanne: Mja, ik draag nog steeds zwarte kousen, ik heb nog steeds een voorliefde voor zwarte kousen.

TKW: Ja, je moet ook aan iets trouw blijven, natuurlijk.

Madieanne: Ja, ja, ja… Ik kwam er als jong meisje achter dat het enige wat er eigenlijk toe deed seksualiteit was. Ik was niet van plan om op die jonge leeftijd seks te gaan hebben. Ik zocht het meer in controle en macht. Het enige wat ze wilden was een keertje over me heen en dan was het wel klaar en ik had zoiets van: nee, dat ga ik niet doen, echt niet! Als jij me wilt hebben, dan zul je er iets voor moeten doen en zelfs al doe je er wat voor… Ik ben iemand die heel gevoelig is qua intimiteit en relaties. Als ik niet eerst van iemand hou, een geestelijke verwantschap voel dan is seks voor mij onmogelijk. En dat is nog steeds zo

TKW: Dat klinkt nog steeds heel erg als artikel 31…

Madieanne: Nee hoor, ik ben gewoon monogaam en dat bevalt me uitstekend. Het idee alleen al om een one-night-stand te moeten hebben of een onderdanige die tussen mijn benen kruipt. Daar zijn ze gewoon niet goed genoeg voor! Daar heb ik mijn eigen man voor nodig.

TKW: Je moet ook eerst goed oefenen. De eerste twee- of driehonderd one night stands stellen niks voor, daarna wordt het pas leuk.

Madieanne: Nee, ik ben… eh… eh… Bah! Hahaha!

TKW: Even serieus. Inmiddels ben je bekend in Nederland juist vanwege je creativiteit. Jij bent een van de eersten die zich met mummificatie bezighield.

Madieanne: Mummificatie, transformatie, rubber dolls, van die vrouwelijke maskers. En ook de ontwikkeling van het vacuüm bed. De eerste vacuümbedden komen uit onze toko. Ik ben altijd op zoek naar dingen die er nog niet zijn en als ze er al zijn kijk ik altijd of ik het nog leuker kan maken en hoe ik er nog nog meer plezier aan kan beleven. Stilstaan is achteruitgaan voor mij. Ik had altijd in de kunst gewild en dat is het niet geworden. Ik vind de mens het meest kunstzinnige wat er op de wereld bestaat. De creativiteit om bij iemand in zijn geest te kruipen en te kijken hoe het bij die ander is en wat kan ik met ze, hoe draai ik ze gek, de mogelijkheden daarvoor. Dat is mijn ding.

TKW: Nu staan performance-kunst en BDSM-spel niet zo gek ver uit elkaar. Ik zag je een keer op Manita’s Party bezig met een badje en twee rubber fetisjisten en een heleboel glibber. Wasmiddel of zo?

Madieanne: Nee, dat was een goedje dat veeartsen ook gebruiken. Het is een soort poeder en als je daar water bij doet dan kun je een arm makkelijk ergens insteken. Maar als je dat op de buitenkant bij rubber gebruikt op het lichaam dan heb je geen enkel houvast en dan kun je over elkaar heen liggen worstelen en ik ben redelijk goed met worstelen, dat is een van mijn favoriete bezigheden. Iemand klem zetten, een bondage maken, of wat voor manier dan ook. Ja, ik weet waar de krachtpunten zijn en wat je moet vastzetten om te zorgen dat je macht hebt.

TKW: Dus voor een doordeweekse SM-sessie moet men eigenlijk niet bij jou zijn.

Madieanne: Jazeker wel!

TKW: Zolang je je creativiteit maar kwijt kan?

Madieanne: Nee, nee, dat is niet waar! Als iemand aan de deur staat, aanbelt en de deur gaat open dan staat daar een volledig blanco persoon voor mij. Dan begint de ontdekkingstocht naar het gevoel. Wat kan ik met je, wat triggert jou, wat zijn de mogelijkheden en onmogelijkheden? Hoe kan ik zorgen dat ik je helemaal gek draai… Dat is voor mij geweldig. Mijn macht om jou te controleren. Ik ben gek op allerlei speeltjes, vibrators, elektra, bondages, neukmachines, het maakt me allemaal niet uit. Als ik jou vastzet en ik kan je gek draaien en je komt gillend klaar en je voelt het vanuit je teenpunten tot aan je kruin kriebelen. Die macht om iemand zover te krijgen dat hij zoiets heeft van: ‘Ik ga klaarkomen, mag ik klaarkomen?’ Dat ze toestemming vragen en ik dan zeg: ‘Zie maar dat je het tegenhoudt dan.’ Dat is veel leuker! Je hebt helemaal geen toestemming nodig. Als je dan wel klaarkomt dan heb je een probleem, hè…? Tsk… Zó weinig zelfcontrole…

TKW: Hoe wordt een probleem bij jou gemiddeld opgelost?

Madieanne: Ik heb geen gemiddelde problemen. Ik hou niet van gemiddelden, ik hou van variatie. Ik ben heel gauw verveeld. Als ik een paar keer dezelfde sessie heb gedaan denk ik al gauw: oh nee he, niet weer hetzelfde. Laten we eens wat anders gaan doen. Ik ben een persoontje wat elke keer een nieuwe uitdaging nodig heeft en een andere insteek. Vandaar dat ik mijn studio meer een snoepwinkel noem. Er is eigenlijk niets wat ik niet heb.

TKW: Ik vind het meer een museum want alle speeltjes die er geweest zijn in de BDSM, je hebt ze allemaal in huis.

Madieanne: Het is geen museum want daar ligt alles netjes opgeslagen en bij mij wordt alles gebruikt. En ik kijk elke keer of ik er weer wat anders mee kan verzinnen. Ik ben een ondeugd en als ik een pestbui heb dan zijn heel veel mensen daar blij mee.

TKW: Ehm..ja. Toch, als je bij jou binnenkomt is het eerste wat je ziet de kamer die duidelijk ingericht is om mannen te feminiseren.

Madieanne: Nee dat is niet waar, als je binnenkomt dan sta je in het halletje en daar heb je allerlei bondage mogelijkheden en als je het toilet in gaat dan zijn daar allemaal dingen om je vast te zetten en om je op te vullen. En de middelste ruimte is een speelruimte voor BDSM. Maar waar ik het gesprek heb is inderdaad het medische bed, de elektra, de travestie en dan heb ik nog een ruimte met een kooi voor eenzame opsluiting en overnachting en daar heb ik ook een dubbelbed waar ik je vast kan zetten en bovenop je kan zitten en kan zorgen dat je geen kant uit kunt en ik overal bij kan. En natuurlijk de overnachtingen en de workshops.

TKW: Zeer veelzijdig dus.

Madieanne: Er is eigenlijk weinig wat Erik en ik niet samen doen. Alles behalve seks want dat hebben we met z’n tweeën. Maar een ander helemaal naar hun hoofd te kunnen neuken of het juist helemaal kunnen destroyen, helemaal een orgasme kapot maken, dat vinden we ook wel leuk.

TKW: Hoe maak je een orgasme kapot?

Madieanne: Nou als die ander denkt dat hij een lekker orgasme krijgt en dan stoppen en hem dan juist helemaal leeg laten lopen zonder dat hij er van geniet. Je kan een opmerking maken waardoor iemand het ineens helemaal niet meer leuk vindt maar wel helemaal leegloopt. Hahaha!

TKW: Dus nog steeds aan het koeien melken?

Madieanne: Ja! En ik draag ook nog steeds zwarte kousen. En ik heb zelfs een kleine aandoening van het koeienmelken. Daar krijg je een soort RSI van, een melkarm. Maar ik doe geen handmatige bevrediging bij iemand, ik trek mensen nooit af. Daar heb ik allemaal andere leuke speeltjes voor. Maar ik ga niet aan iemand lopen sjorren of zo. Met een terminator zit je alleen maar met je hand in een bepaalde stand, ik zie dat niet als handmatig klaarkomen.

TKW: Nee, nee, ik zit je niet aan te vallen hoor. Dat doe ik niet in een interview, je aanvallen doe ik daarbuiten.

Madieanne: Ha, dat is leuk! Ik verzin met Erik samen allerlei leuke ideetjes voor kleinschalige meetings voor een man of 20. Doen we de paardjes, de ponymeet, de chaingang, het betaarten en zo.

TKW: Het betaarten of taarten gooien, in hoeverre valt dat binnen de BDSM?

Madieanne: Nou, je bent gekleed in het rubber of een glanzend materiaal en voor de rest is het ’t uitleven van een fantasie. Ik vind het ook leuk om met iemand de strijd aan te gaan maar meestal durft niemand iets terug te doen. Nou mogen ze!

TKW: Hè, wat een gedoe…

Madieanne: Ze mogen me betaarten en daar moeten ze echt hun best voor doen want ik schuif ze zo met mijn benen onderuit.

TKW: Dus al die klanten die eerder leeggelopen zijn komen dan zo hun revanche halen?

Madieanne: Ja, leuk toch! Ik kan goed om mezelf lachen en ik heb zelfspot. Ik hoef ook niet zo nodig Meesteres Madieanne te zijn, ik ben gewoon Madieanne en als je vastligt hoe wil je dan dominant tegen me zijn, ik ben toch al de baas. Je krijgt een punthoofd van ‘Ja Meesteres, Nee Meesteres.’ Als je dat 20 keer gehoord hebt, dan gaat er een knevel in met sambal. Dan gaan ze lekken en kwijlen en dan wordt het wat amusanter en dan kan je ze ook de opdracht geven om het dan maar 100x te zeggen.

TKW: Hoe zie jij in jezelf de verhouding sadist/dominant?

Madieanne: Ik ben geen sadist.

TKW: Terwijl je wel iemand een ballgag indoet met sambal?

Madieanne: Dat is toch niet sadistisch, dat is gewoon lollig. Je gaat er niet dood aan, je krijgt geen blauwe plekken, er gaat niks stuk. Beetje kwijlen, beetje kramp in je kaken, er gaat niks stuk. Dat is alleen maar aardig.

TKW: Als iemand zich aangeproken voelt door deze uitnodigende teksten van je, hoe kunnen ze dan in contact met je komen?

Madieanne: Moeite doen..

TKW: Ja, maar nu even praktisch zodat mensen met geld het ook begrijpen.

Madieanne: Ik heb een website Madieanne.com en daar staat een formulier op en als je dat netjes invult met info van jezelf dan kan het zijn dat je een leuk berichtje van me terug krijgt waarin ik je uitnodig om eens contact met me op te nemen. Ik wil iemand graag persoonlijk spreken, ik wil een stem horen om te weten of wat jij zegt en wat ik bedoel op één lijn zitten. Als ik denk dat ik een hoop plezier aan je ga beleven dan mag je een afspraak maken. Wees welkom als je durft.

TKW: En wat kost dat genot van jou voor een uur?

Madieanne: Mijn genot? Jouw genot!

TKW: Maar jíj zegt dat je er van geniet. Ik niet.

Madieanne: Ik geniet in mijn hoofd. Ik kom altijd zingend uit de studio. Vanaf 180 euro. Je kunt me ook samen met Erik boeken. Dan is hij de dokter en ik de verpleegster want als je medische sessies doet is het handig om meer dan twee handen te hebben, in verband met schoonmaken en aangeven van de spullen. Ik ben dan de hele lieve sarcastische verpleegster die super lief met je is terwijl de dokter hele enge dingen met je doet. Ook met overnachtingen is het zo dat je wel weet wanneer je er in gaat maar nooit weet wanneer je eruit komt.


Interview: Hans van der Kamp