Protocol training 1
Ik werk als assistent administratief medewerker bij een advocaten bureau. Mijn direct baas is persoonlijk assistent van de jongste vennoot. Mijn baas heeft net een kindje gekregen en is daardoor veel minder uren op kantoor dan voorheen. Tot frustratie van Alexandra die altijd heel lang doorwerkt. Ik probeerde haar de helpen maar wist eigenlijk nauwelijks hoe alles werkt.
Het was al 7 uur ’s avonds en Alexandra was nog hard aan het werk. Ik klopte aan, deed de deur open en vroeg “Aleksandra ik ga naar huis kan ik eerst nog iets voor je doen?” Alexandra keek indringend aan en zweeg. Ik werd heel ongemakkelijk en begon naar mijn voeten te staren. Streng zei ze kijk me aan jongen. Ik keek naar haar, ze stond nu pal voor me. Ok je bent nu dus laat het me 1 keer uitleggen. Als je klopt storm je niet mijn kantoor binnen maar wacht je tot ik binnen zeg, begrepen? Ik knikte even. Dat brengt me tot punt twee, je spreekt me aan met Mevrouw altijd zonder uitzondering, begrepen? Ik knikte weer maar zag tot mijn schrik de dodende blik in haar ogen. Ja Mevrouw stamelde ik. Goed zo misschien ben je niet volledig hopeloos. Als laatste punt voor nu, je blijft zolang ik ook blijf, begrepen? Ja Mevrouw, zei ik snel. Goed zo, ga nu maar even thee voor me halen we blijven nog wel even.
De rest van de week werkte Mevrouw elke avond tot laat en waren we telkens alleen op kantoor. Ze had een telefoon op mijn bureau laten zetten en telkens als het lampje brandde wist ik dat ze me nodig had. Ik had eigenlijk helemaal geen werk meer te doen zo ’s avonds laat en zat dan ook alleen maar naar het lampje te staren tot Mevrouw me nodig had. Het lampje brandde en ik voelde mijn hart even overslaan. Ik klopte en wachtte tot het bevrijdende binnen klonk het signaal dat ik weer bij haar mocht zijn. Mijn focus was steeds meer op haar gericht. Ik wist wanneer ze iets wilde drinken voor het lampje begon te branden en steeds vaker kreeg ik een goedkeurend knikje van haar.
Ondertussen was mijn direct baas ziek thuis en kon ik me ook overdag volledig op mijn Mevrouw focussen. Ik was haar persoonlijke assistente geworden zowel voor werk als steeds meer persoonlijke zaken. Zo ging ik twee keer per week boodschappen doen voor haar en zorgde er voor dat alles netjes bij haar in de koelkast stond.
Zo ook deze keer met volle tassen kwam ik haar flat binnen. Normaal was alles zo netjes maar nu stonden er lege glazen op tafel en lagen er lagen kussens op de grond. Mevrouw had duidelijk mannelijk gezelschap gehad. Ik voelde jaloezie in me opkomen maar wist ook wel dat Mevrouw niet op die manier naar mij kijkt. Ik ruimde alles netjes op en toen ik langs de slaapkamer liep stond de deur open, deze hield Mevrouw altijd dicht normaal. Ik zag haar jurkje op de grond liggen en raapte die op. Toen ik dat deed viel een mooi kanten slipje op de grond. Ik keek naar het mooie stukje lingerie denkend hoe dicht dit bij Mevrouw was. Ik raapte het op en aarzelend rook ik er even aan. Ik dacht dat meteen klaar zou komen wat een prachtige vrouwelijk geur. Ik dacht heel even om het slipje mee te nemen maar het risico dat Mevrouw het zou ontdekken kon ik niet nemen. Die avond thuis gekomen kwam ik meerdere keren klaar met herinnering aan Mevrouw haar prachtig geur.
De rest van de week liep zoals gewoonlijk, Mevrouw was zoals altijd veel eisend maar voor de rest werd ik vooral genegeerd. Ik dacht nog vaak terug aan haar slipje, zou er de volgende keer dat ik naar haar flat ging weer eentje liggen? Bing een e-mail het was van Mevrouw er was geen onderwerp. Ik klikte hem open en er stond slechts 1 woord in het mailtje, ontgoocheld. Ik schrok en zag dat er ook nog een attachment was en klikte die open. Het was een stukje van een beveiligingscamera uit haar flat. Blijkbaar had ze een camera in haar slaapkamer en die had het moment vast gelegd dat ik aan haar slipje rook. Ik raakte in paniek wat nu, ik wilde Mevrouw niet verliezen, zou ze dit aan de politie laten zien? De tranen kwam in mijn ogen en ik zat verlamd aan mijn bureau.
Die dag begon het lampje niet meer te branden om naar Mevrouw te gaan. Ik wachtte ’s avonds braafjes aan mijn bureau tot ze naar huis ging maar ze keek me nauwelijks aan en negeerde me voor de rest. Ik voelde me zo ongelukkig maar wist niet hoe ik het kon goed maken. Ik dacht aan bloemen sturen of iets anders maar durfde het niet erger te maken dus ik deed maar niets.
Het was vrijdagavond 8 uur ’s avonds en Mevrouw was als enige nog aan het werk. Ik zat braafjes te wachten tot Mevrouw naar huis zou gaan. Opeens begon het lampje te branden van Mevrouw. Geluk stroomde door mijn lichaam, Mevrouw wilde me weer zien en toen sloeg de angst toe wat zou ze zeggen. Ik klopte voorzichtig op de deur en hoorde binnen. Daar zat ze dan, ze had een korte cocktail jurk aan met hoge hakken oo wat is ze toch sexy. Ik voelde me meteen weer schuldig dat ik nu al dacht aan Mevrouw op die manier. Ze keek me aan en zei, ik vertrouwde je in mijn huis en dan doe je dit. Ik begon te stamelen en probeerde sorry te zeggen. Ik zag haar blik en hield het niet meer, ik zakte op mijn knieën en smeekte het spijt me Mevrouw, het spijt echt.
Mevrouw hield haar hand op en zei stil jongen. Ze opende haar benen een beetje en ik kon een klein stukje van haar slipje zien. Ik keek snel naar beneden. Vind je me seksueel aantrekkelijk jongen? Ja Mevrouw ik vind je ongelooflijk mooi. Het spijt me maar je bent de mooiste vrouw die ik ooit gezien heb. Ik weet dat ik het niet waard ben maar ik aanbid je. Ik barstte weer in huilen uit. Voor de tweede keer droeg ze me op stil te zijn. Luister goed, wat je gedaan hebt kan ik je niet vergeven maar je hebt de afgelopen maanden laten zien dat je kan leren. Daarom doe ik je dit eenmalig voorstel. Je neemt ontslag en je komt voor mij werken als mijn persoonlijke butler. Je slaapt in de logeerkamer en je zorgt ervoor dat wanneer ik thuis kom het hele huis op orde is en voor de rest van de avond bedien je me. Ga nu en als je dit voorstel aanvaard dan verwacht ik een lekkere gekookte maaltijd wanneer ik later deze avond thuis kom.
Ik stond op stamelde dank U Mevrouw en zonder aarzelen nam ik de sleutel van haar flat en mijn nieuw leven begon.